تأثیر دوازده هفته تمرینات ورزش در آب عمیق بر شدت درد، دامنه حرکتی و esr در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

بیماریهای روماتیسمی شامل طیف وسیعی از اختلالات سیستمیک و عضلانی اسکلتی است که موجب گرفتاری مفاصل و بافتهای اطراف می شود. این بیماری به سیستم ایمنی خودکار بدن مربوط می شود. سفتی، تورم، حساسیت و دردناکی مفاصل از جمله علایم این بیماری می باشد. با توجه به تاثیر انکارناپذیر ورزش و فعالیت بدنی در بهبود وضعیت عضلانی_ اسکلتی و بهبود فرایند توانبخشی بیماران و با توجه به ویژگی های مثبت آب و فعالیتهای ورزش در آب، بر آن شدیم تا تاثیر فعالیتهای ورزشی در آب عمیق را بر متغیر های موجود بررسی نمائیم. بنابراین از بیماران زن مبتلا به آرتریت روماتوئید واقع در مراکز درمانی استان اصفهان دعوت شد که در این پژوهش 12 هفته ای شرکت کنند. سی بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید در دو گروه تجربی و کنترل سازماندهی شدند. گروه تجربی طی 12 هفته در قسمت عمیق استخر و با درجه حرارت 28 درجه سانتی گراد آب، به تمرینات ورزش در آب عمیق پرداختند.با اندازه گیری متغیرهای مورد بررسی (شدت درد، دامنه حرکتی مفاصل مورد شیوع، خشکی صبحگاهی، تست سرعت رسوب گلبولی (esr)، قدرت گریپ، و متوسط زمان لازم برای 15 متر قدم زدن) قبل و بعد از طی مدت پژوهش،نتایج زیر حاصل شد. نتایج نشان داد که تاثیر ورزش در آب عمیق بر تمامی ویژگی های مورد بررسی معنی دار بوده است (p<0/05). از نتایج این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری نمود که ورزش در آب میتواند یک روش بسیار مناسب و سودمند در جهت کاهش عوامل و عوارض مربوط به بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و حتی سایر آسیبها و بیماریهای روماتیسمی قلمداد شود. و میتوان به عنوان یک روش کمک درمانی همراه با سایر شیوه های درمان تجویز شده ، در جهت سالم سازی جسمانی و روانی بیماران سود جست.